Ik, ondergetekende, dr. Miklós Nyiszli, was een arts. Ik was een gevangene van het KZ; mijn tatoeagenummer was 8450. Mijn werk omvat de duistere dagen van de geschiedenis der mensheid en omschrijft deze vrij van gemoedsbeweging en in overeenstemming met de waarheid. Ik heb dit boek geschreven als een direct toeschouwer van en acteur in het werk dat verricht werd in de crematoria en op de brandstapels van Auschwitz. In dat vuur gingen miljoenen vaders, moeders en kinderen ten onder.
Als eerste arts van de Auschwitzcrematoria heb ik talloze gerechtelijk-geneeskundige en autopsierapporten opgesteld, alle voorzien van mijn handgeschreven tatoeagenummer.
Deze documenten werden door mijn baas, dr. Mengele, normaals ondertekend en vervolgens door mij opgestuurd naar Berlin-Dablem, het Institut für Rassenbiologische und Anthropologische Forschungen ten behoeve van een van 's werelds deftigste artsenfora. De documenten moeten vandaag nog te achterhalen zijn in het archief van dit grootste onderzoeksinstituut.
Met het schrijven van dit werk streef ik niet naar literair succes. Ik ben geen schrijver maar een arts en heb alle verbeeldingsoverschrijdende verschrikkingen zelf beleefd. Ik schrijf mijn bevindingen niet met de pen van een verslaggever, maar met die van een arts.